Namık Kemal’in Hayatı ve Eserleri

Önemli şairlerimizden olan Namık Kemal 21 Aralık 1840 yılında Tekirdağ’da dünyaya gelmiştir, 2 Aralık 1888 yılında ise Sakız Adası’nda öldü. Asıl adı Mehmed Kemal olan şairimize Namık adını Eşref Paşa vermiştir. II. Abdülhamid döneminde müneccimbaşılık yapmış olan babası Mustafa Asım Bey’dir. Annesini küçük yaşında kaybedince çocukluğunu dedesi Abdüllâtif Paşa’nın yanında, Rumeli ve Anadolu’nun çeşitli kentlerinde geçirmiştir.Bu yüzden özel öğrenim gördü. Gördüğü özel öğrenimde Arapça ve Farsça öğrendi.18 yaşında babasının yanına İstanbul’a dönmüştür.Babıali Tercüme Odası’na 1863 yılında kâtip olarak girdi.Çalıştığı bu görev sırasında dört yıl boyunca dönemin en önemli düşünür ve sanatçılarıyla tanışma fırsatı buldu.Daha sonra 1865 yılında kurulan yeni Osmanlılar Cemiyeti adıyla ortaya çıkan İttifak-ı Hamiyet adlı gizli derneğe üye oldu.Ayrıyetten Tasvir-i Efkâr gazetesinde hükümeti eleştiren yazılar yazıyordu.Bu gazete 1867′de Yeni Osmanlılar Cemiyeti’nin görüşleri doğrultusunda yaptığı yayın kapatılmıştır.

ESERLERİ

Oyun

Vatan Yahut Silistre (1873, yeni harflerle 1940)
Zavallı Çocuk (1873, yeni harflerle 1940)
Akif Bey (1874, yeni harflerle 1958)
Celaleddin Harzemşah (1885, yeni harflerle 1977)
Kara Bela (1908)

Roman

İntibah(1876, yeni harflerle 1944)
Cezmi(1880, yeni harflerle 1963)

Eleştiri

Tahrib-i Harâbât (1885)
Takip (1885)
Renan Müdafaanamesi (1908, yeni harflerle 1962)
İrfan Paşa’ya Mektup (1887)
Mukaddeme-i Celal (1888)

Tarihi Kitaplar

Devr-i İstila (1871)
Barika-i Zafer (1872)
Evrak-ı Perişan (1872, yeni harflerle 1973)
Kanije (1874)
Silistre Muhasarası (1874, yeni harflerle 1946)
Osmanlı Tarihi (1889, ölümünden sonra, yeni harflerle 3 cilt, 1971-1974)
Büyük İslam Tarihi, (1975)