Orhan Veli Kanık’ın Hayatı ve Eserleri

Orhan Veli Kanık 13 Nisan 1914 yılında İstanbul’da doğmuştur. Galatasaray’da öğrenimine başlamıştır.Daha sonra babasının tayini sonucu Ankara’da Gazi İlkokulu ve Ankara Erkek Lisesi’nde öğrenimine devam etmiştir. Lise sıralarında önemli yazarlarımızdan olan Oktay Rifat ve Melih Cevdet’le arkadaş olmuştu.Liseyi bitirdikten sonra İstanbul’a döndü ve burda Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi.Fakat 1935 yılında yüksek öğrenimini yarıda bıraktı.1936′da Ankara’ya döndü.Askere gitmeden önce PTT Genel Müdürlüğü Telgraf İşleri Reisliği Milletlerarası Nizamlar Bürosunda memurluk yapmıştır. Yedek subaylığını tamamladıktan sonra, iki yıl daha Ankara’da, Milli Eğitim Bakanlığı Tercüme Bürosu’nda çalıştı. Daha sonra 15 günde bir yayımlanan, iki sayfalık ‘Yaprak’ dergisini çıkarttı.Orhan Veli Yaprak dergisi serüvenini sürdüremeyeceğini anlayınca Ankara’dan ayrılıp İstanbul’a geri dönmüştür.Döndüğü yıl kasım ayında Ankara’ya bir haftalığına kalmaya gelen Orhan Veli 10 Kasım 1950 gecesinde yolda yürürken, onarım için kazılmış olan çukura düşerek ayağından yaralandı. İstanbul’a geri döndükten sonra, bir arkadaşının evinde otururken, durumu aniden kötüleşti ve Cerrahpaşa Hastanesi’ne kaldırıldı.Kaldırıldığı hastanede 14 Kasım 1950 tarihinde beyin kanamasından öldü, ve Rumelihisarı Mezarlığı’na gömüldü.

Orhan Veli Kanık Garip akımının bir diğer adıyla Birinci Yeni denilen akımın öncüsüdür.Yaprak serüveninin öncesinde, Oktay Rifat ve Melih Cevdet ile birlikte Ankara Erkek Lisesi’nde okul kooperatifin parasıyla Sesimiz Dergisi’ni çıkarmışlardır. Üslubunu belli eden Orhan Veli yine arkadaşları Oktay Rifat ve Melih Cevdet ile birlikte ilk şiirlerini Varlık Dergisi’nde yayımlamıştır.Bu dergi bir hayli ilgi görmüştür.Varlık dergisinden başka şiir ve yazılarını , İnsan, Ses, Gençlik, Küllük, İnkılapçı Gençlik, Ülkü, Demet, İşte, Aile gibi dergilerde de yayımlanmıştır.Orhan Veli şiirin sınır taşlarını yerinden oynattı.Şiirlerinde yalın bir halk dili kullanan Kanık yergi ve gülmeceden faydalanarak, şiirlerinde sıradan yaşantıların da yazılabileceğini gösterdi.

Şiirleri

Garip 1941
Garip (1945, kendi şiirleriyle yeniden düzenledi)
Vazgeçemediğim 1945
Destan Gibi 1946
Yenisi 1947
Karşı 1949
Nasrettin Hoca Hikayeleri 1949
Bütün Şiirleri 1951

Düz Yazıları

La Fontaine (iki kitap, 1948 La Fontaine’den masallar)
Nesir Yazıları (1953, ölümünden sonra)
Denize Doğru (1970, Nesir Yazıları’nın ikinci basımı)
Edebiyat Dünyamız 1975
Sanat ve Edebiyat Dünyamız 1982
Bindiğimiz Dal 1982